Gromit miał być początkowo kotem, ale potem zmieniono go na mówiącego psa, któremu głos podkładał Peter Hawkins. Pomysł o mówiącym Gromicie został porzucony, kiedy stało się jasne jak bardzo ekspresyjny może on być przez niewielkie ruchy oczu, uszu i brwi, tak więc głos nigdy nie został użyty.
Wallace dwukrotnie maluje tę samą część rakiety.
Kiedy Gromit i jego pan startują na księżyc ze swojej piwnicy, Wallace wchodząc do rakiety kopniakiem przewraca poplamioną farbą drabinę, która tym samym pozostaje na Ziemi. Jednak po lądowaniu na księżycu bohaterowie używają tej samej pokrytej farbą drabiny, żeby zejść ze statku, a potem wejść do niego z powrotem.
Twórcy wymyślili żeby Wallace mówił "Wensleydale" ponieważ jego twarz wyglądała sympatycznie z wyszczerzonymi zębami. Nie uświadamiali sobie wtedy że fabryka produkująca ser Wensleydale jest na ostatnim etapie produkcji i gotowa ogłosić bankructwo. Na szczęście sukces tego filmu uratował wytwórnię stojącą na skraju przepaści.
Produkcja filmu trwała ponad sześć lat, prawie wszystko zostało samodzielnie zrobione przez Nicka Parka. Stanowiło to część jego pracy dyplomowej na ukończenie studiów Państwowej Szkoły Filmowej i Telewizyjnej.
Nazwa producenta na tarczy zegara to "Wulstan". To drugie imię Nicka Parka.